برای جایگزین کردن و خرید هارد دیسک سرور باید به چه مواردی توجه کنیم ؟
یکی از مواردی که باید در انتخاب خرید هارد در نظر گرفت پارتیشن بندی یا سکتور های هارد دیسک می باشد که نوع ذخیره سازی داده ها بر روی هارد دیسک در بلوک های منطقی را نمایش می دهد. هر بلوک نشانگرهای شروع و پایان را شناسایی کرده و اطلاعات شناسایی و تصحیح خطا و فاصله بین بلوکها را مشخص میکند .همچنین تغییرات زمانبندی جزئی را نیز فراهم میکند. پارتیشن بندی یا سکتور های هارد دیسک ها به سه دسته 4Kn , 512n , 512e تقسیم بندی می شود .
درایوهای 512n دارای اندازه بخش فیزیکی 512 بایت هستند. 512e و 4Kn دارای بخش های 4096 بایتی هستند که 512e خود را به گونه ای به سیستم نشان می دهد که گویی دارای بخش های 512 بایتی است. 512e و 4Kn استانداردهای جدیدتری هستند، 512e استاندارد انتقال بین 512n و 4Kn می باشد و توسط سخت افزار و نرم افزار قدیمی تر شناسایی نمی شوند.
در هارد دیسک ها علامت 512n بیانگر چیست؟
خانواده درایوهای 512n از اندازه بخش اصلی 512 بایتی استفاده می کنند.هر بلوک منطقی و بلوک فیزیکی 512 بایت است. به طور سنتی، هارد دیسک حول مرزهای بخش 512 بایتی پیکربندی می شود. این پیشفرض شامل طیف وسیعی از موارد، مانند BIOS، سیستم عاملها و برنامهها میشود. بسیاری از سازندگان متوجه می شوند که اگر هارد دیسک AF مستقیماً به بازار معرفی شود بسیار ناگهانی خواهد بود.
در هارد دیسک ها علامت 4KN بیانگر چیست؟
هارد دیسک ها به پارتیشن یا سکتور تقسیم می شوند که حداقل واحد ذخیره سازی اطلاعات در یک درایو است. هارد دیسک ها برای مدت طولانی با بخش های 512 بایتی وجود داشته اند. هر یک از بخشها با فاصلههایی تقسیم میشوند که دادهها را از نظر خطا (کد تصحیح خطا یا “ECC”) در میان چیزهای دیگر بررسی میکنند. مشکل این فضاها این است که مقداری از حجم درایو را می گیرند که ترجیحاً برای داده های شما استفاده می شود. اگر تا به حال متوجه پدیدههایی شدهاید که اندازه درایو شما حجم کمتری از آنچه گفته شد نشان میدهد علت این پدیده پارتیشن بندی هارد دیسک ها است.
هارد دیسکهای 4Kn (4K = 4096 بایت ) از بخشهای درایو بسیار بزرگتری استفاده میکنند، که به فضاها اجازه میدهد تعداد دفعات کمتری داشته باشند. مزیت فضاهای کمتر این است که اجازه می دهد تا حجم بیشتری از درایو برای داده های شما استفاده شود. در واقع، در مقایسه با اندازه بخش سنتی درایوهای 512 بایتی که تقریباً 92٪ از حجم خود را استفاده می کنند، درایوهای 4Kn تا 97٪ استفاده می کنند.
در واقع تراز 4K بین بخش های فیزیکی و خوشه های داده کار می کند. اگر پارتیشنهایی را روی یک درایو بدون تراز 4K ایجاد کنیم، پارتیشن از یک بخش فیزیکی شروع نمیشود. یعنی سکتور فیزیکی درست با خوشه داده قرار نمی گیرد و سپس درایو باید حداقل به دو بخش برای پردازش داده دسترسی داشته باشد که قطعا سرعت دسترسی درایو را کند می کند و فضای درایو را هدر می دهد. به عبارت دیگر، یک درایو بدون تراز 4K باید هنگام خواندن و نوشتن اطلاعات به دو بخش دسترسی داشته باشد. در حالی که یک درایو تراز شده با 4K فقط می تواند به یک بخش برود زیرا حداقل بخش برای یک خوشه داده مناسب است.
در هارد دیسک ها علامت 512e بیانگر چیست؟
از آنجایی که اندازه بخش بر پروتکلهای خواندن و نوشتن یک درایو تأثیر میگذارد، یک راهحل متوسط برای انتقال بین درایوهای 512n و 4Kn ایجاد شد. درایو فرمت شده 512e دارای 4K بایت در هر بخش فیزیکی است اما 512 بایت در هر بخش منطقی را حفظ می کند. به زبان ساده، بخش منطقی سیستم را فریب می دهد یا شبیه سازی می کند تا فکر کند یک درایو فرمت شده 512 بایتی است، در حالی که بخش فیزیکی 4K باقی می ماند. درایوهای فرمت شده 512e امکان نصب درایوهای با فرمت پیشرفته را در دستگاههایی که سیستمعاملی دارند که درایوهای بخشبندی شده 4Kn را پشتیبانی نمیکنند، میسازد.برای حفظ سازگاری با اجزای محاسباتی، تامینکنندگان دیسک سخت از فناوریهای فوکوس خودکار همراه با شبیهسازی 512 بایتی که درایو 512e نامیده میشود، پشتیبانی میکنند. این درایو با بخش های فیزیکی 4K پیکربندی شده است اما بخش های منطقی 512 بایتی را نیز شبیه سازی می کند تا بتواند سیستم ها و برنامه های قدیمی بیشتری را پشتیبانی کند.
درایوهای فرمت پیشرفته (4Kn و 512e)
درایوهای فرمت پیشرفته (AF) از بخش های داده بزرگتر برای به حداکثر رساندن حجم ذخیره سازی بهره می برند. در حالی که درایوهای سنتی دارای بخشهای 512 بایتی هستند که به فضای بیشتری بین بخشها نیاز دارند (و در نتیجه، حجم درایو با فضای خالی مصرف میشود)، درایوهای AF این شکافها را با اندازههای بایت بزرگتر به حداقل میرسانند. فاصله های کمتر برابر با حجم بیشتر درایو برای ذخیره سازی داده ها است.
درایوهای فرمت پیشرفته در دو پیکربندی ارائه می شوند: 4Kn (4K = 4096 بایت) و 512e (e = شبیه سازی). درایوهای 4Kn از بخشهای 4096 بایتی استفاده میکنند (بنابراین، ‘4K’). درایوهای 512e دارای 4K بایت در هر بخش فیزیکی هستند اما 512 بایت در هر بخش منطقی را حفظ می کنند. مزیت درایوهای فرمت شده 512e این است که در دستگاههایی که سیستمعاملی دارند کار میکنند که از درایوهای بخشبندی شده 4Kn پشتیبانی نمیکنند.
درایوهای فرمت شده 4Kn با PERC (PowerEdge RAID Controller) در سرورهای نسل دوازدهم (و قبلی) Dell کار نمی کنند.
درایوهای فرمت شده 4Kn با کنترلرهای RAID آرایه هوشمند در سرورهای HPE نسل هشتم (و قبلی) کار نمی کنند.
درایوهای فرمت شده 512e در RAID با این سرورهای HP و Dell کار می کنند. درایوهای 4Kn – فقط SAS – می توانند در این سرورهای نسل در پیکربندی غیر RAID/pass-through کار کنند. اگرچه سیستم عاملی که روی سرور اجرا می شود باید از درایوهای فرمت شده 4Kn نیز پشتیبانی کند. با توجه به متغیرهای موجود، ما آن را توصیه نمی کنیم.