فهرست مطالب

ماژول استوریج چیست ؟

ماژول به قطعه ای از استوریج گفته می شود که وظیفه یا عملکرد خاصی را انجام می دهد . این قطعه می‌تواند سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری باشد و معمولاً به صورت مستقل طراحی شده تا در سیستم‌های دیگر قابل استفاده باشد.

ماژول های استوریج می‌تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
  • ماژول سخت‌افزاری استوریج :

    یک قطعه فیزیکی که شامل مدارهای الکترونیکی است و وظیفه خاصی را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، ماژول‌های فیبر ، ماژول‌های SAS ، ماژول‌ CNA از این دسته‌اند. 

  • ماژول نرم‌افزاری استوریج :

    یک بخش مستقل از کد برنامه‌نویسی است که وظیفه خاصی را انجام می‌دهد و می‌تواند در برنامه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. 

چرا از ماژول‌ها در استوریج استفاده می‌شوند ؟

  • افزایش قابلیت استفاده مجدد:

    ماژول‌ها به عنوان قطعات مستقل طراحی می‌شوند تا بتوان آن‌ها را در پروژه‌ها و سیستم‌های مختلف به کار برد. 

  • کاهش پیچیدگی:

    با استفاده از ماژول‌ها، می‌توان یک سیستم بزرگ را به بخش‌های کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کرد. 

  • افزایش انعطاف‌پذیری:

    ماژول‌ها به راحتی قابل تعویض و جایگزینی هستند و این امر به انعطاف‌پذیری سیستم کمک می‌کند. 

  • افزایش سرعت توسعه:

    با استفاده از ماژول‌ها، توسعه‌دهندگان می‌توانند به جای ساختن هر بخش از ابتدا، از ماژول‌های آماده استفاده کنند. 

    برای خرید ماژول‌های استوریج Dell EMC، باید به چه مواردی توجه کنیم ؟

برای خرید ماژول‌های Dell EMC، باید به نوع ماژول و سازگاری ، ظرفیت و عملکرد ، امنیت آن توجه کنید تا بهترین انتخاب را داشته باشید:

۱. نوع ماژول و سازگاری

  • بررسی کنید که ماژول مورد نظر با مدل سرور یا استوریج Dell EMC شما سازگار باشد.
  •  ماژول‌های SFP، QSFP، NVMe، SAS و دیگر انواع را بر اساس نیاز شبکه و ذخیره‌سازی انتخاب کنید.

نکته : در صورتی که بخواهید ماژو های DELL EMC برای خود خرید کنید احتمالا به مواردی همچون OPT ، FLD U ، UPG ، AF و FC  در انتهای ماژول های انتخاب شده بر خورده کرده باشید که هرکدام نوع عملکرد آنها را نشان می دهد .

۲. ظرفیت و عملکرد

  • سرعت انتقال داده (مثلاً ۱۰Gbps، ۲۵Gbps، ۱۰۰Gbps).
  •  نوع اتصال (فیبر نوری یا مسی).
  • پشتیبانی از RAID و قابلیت‌های افزونگی داده.

۳. امنیت و قابلیت اطمینان

  • بررسی گارانتی و خدمات پس از فروش.
  • انتخاب ماژول‌هایی با رمزگذاری سخت‌افزاری برای امنیت بیشتر.

۴. قیمت و تأمین‌کننده معتبر

  •  خرید از نمایندگی‌های رسمی یا فروشگاه‌های معتبر.
  • مقایسه قیمت‌ها و بررسی نظرات کاربران درباره کیفیت محصول.

تفاوت SFP های OPT و SFP های FC در چیست ؟

تفاوت بین SFPهای OPT و SFP های FC در کاربرد و سازگاری پروتکل آنها نهفته است:

  • SFPهای OPT (SFPهای نوری) : اینها فرستنده-گیرنده‌های نوری همه منظوره هستند که در محیط‌های مختلف شبکه، از جمله اترنت، SONET و SDH استفاده می‌شوند. آنها از فیبر تک حالته و چند حالته پشتیبانی می‌کنند و معمولاً در مراکز داده، شبکه‌های مخابراتی و شبکه‌های سازمانی استفاده می‌شوند.
  • SFPهای FC (SFPهای کانال فیبر) : اینها به طور خاص برای شبکه‌های ذخیره‌سازی کانال فیبر (FC) طراحی شده‌اند. آنها برای انتقال داده با سرعت بالا در شبکه‌های ذخیره‌سازی (SAN) بهینه شده‌اند و در راهکارهای ذخیره‌سازی سازمانی استفاده می‌شوند.

تفاوت کلیدی این است که SFPهای FC برای شبکه‌های ذخیره‌سازی طراحی شده‌اند، در حالی که SFPهای OPT چندمنظوره‌تر هستند و در برنامه‌های شبکه گسترده‌تر استفاده می‌شوند.

تفاوت بین FC IO SM SFPS FLD U و FC IO S MODE SFPS در چیست ؟

تفاوت بین FC IO SM SFPS FLD U و FC IO S MODE SFPS به نوع فیبر، حالت و کاربرد فرستنده-گیرنده‌های SFP با فرم فاکتور کوچک که در ذخیره‌سازی و شبکه‌سازی کانال فیبر (FC) استفاده می‌شوند، برمی‌گردد. FLD (Field-Hardened) (سخت‌کاری میدانی): این نشان می‌دهد که ماژول‌های SFP برای مقاومت در برابر دماهای بسیار بالا، ارتعاشات و سایر عوامل محیطی که معمولاً در محیط‌های صنعتی یافت می‌شوند، طراحی شده‌اند.U نشان‌دهنده یک فرستنده/گیرنده uplink است .

  1. FC IO SM SFPS FLD U :

  • SM مخفف فیبر تک حالته است که برای انتقال داده از راه دور بهینه شده است.
  • SFPS به فرستنده-گیرنده‌های SFP که در محیط‌های کانال فیبر استفاده می‌شوند، اشاره دارد.
  • FLD U می‌تواند نشان‌دهنده Field-Hardened می باشد.

    2. FC IO S MODE SFPS:

  • S MODE احتمالاً به عملکرد حالت کوتاه یا تک حالته اشاره دارد.
  • SFPS دوباره به فرستنده-گیرنده‌های SFP اشاره دارد.
  •  این می‌تواند نوع یا پیکربندی متفاوتی از SFPهای کانال فیبر باشد.

تفاوت اصلی احتمالاً در نوع فیبر (تک حالته در مقابل چند حالته) و پیکربندی‌های خاص استقرار است. اگر با اتصالات راه دور کار می‌کنید، نوع SM (تک حالته) ترجیح داده می‌شود.

UPG چیست ؟

UPG مخفف Universal Port Group است و در زمینه تجهیزات شبکه و سوئیچ‌ها به کار می‌رود. UPG یک نوع پورت SFP است که به طور خاص برای پشتیبانی از انواع مختلف ماژول‌های SFP طراحی شده است. این پورت‌ها به گونه‌ای هستند که می‌توانند انواع مختلفی از ماژول‌های SFP را با سرعت‌ها و استانداردهای مختلف در خود جای دهند و به این ترتیب انعطاف‌پذیری شبکه را افزایش می‌دهند.

  • UPG و SFP:
    UPG در واقع یک نوع پورت SFP است که به جای اینکه فقط برای یک نوع خاص از ماژول‌های SFP طراحی شده باشد، می‌تواند طیف وسیع‌تری از ماژول‌ها را پشتیبانی کند.
  • مزایای UPG:
    • افزایش انعطاف‌پذیری: با استفاده از UPG، می‌توان انواع مختلف ماژول‌های SFP را در یک پورت استفاده کرد و به راحتی در صورت نیاز سرعت یا نوع اتصال را تغییر داد.
    • کاهش هزینه‌ها: با استفاده از UPG، نیازی به خرید سوئیچ‌های مختلف برای پشتیبانی از انواع مختلف ماژول‌های SFP نیست و این می‌تواند در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند.
    • سهولت مدیریت شبکه: UPG امکان مدیریت بهتر و ساده‌تر شبکه را فراهم می‌کند زیرا می‌توان از یک پورت برای اتصال انواع مختلف ماژول‌ها استفاده کرد.
  • کاربردها:
    UPG در شبکه‌های بزرگ و پیچیده که نیاز به انعطاف‌پذیری و پشتیبانی از انواع مختلف ماژول‌های SFP وجود دارد، کاربرد دارد. 

تفاوت بین FC SFPs AF UPG و FC SFPs UPG در چیست ؟

تفاوت بین FC SFPs AF UPG و FC SFPs UPG در کاربرد و بهینه‌سازی مورد نظر آنها نهفته است:

  • FC SFPs AF UPG : این فرستنده-گیرنده‌های فیبر نوری با فرم فاکتور کوچک قابل اتصال (SFP) به طور خاص برای سیستم‌های ذخیره‌سازی تمام فلش (AF) طراحی شده‌اند. آنها برای انتقال داده با سرعت بالا در آرایه‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر فلش بهینه شده‌اند و تأخیر کم و عملکرد بالا را تضمین می‌کنند.
  • FC SFPs UPG : این به بسته ارتقاء عمومی برای SFPهای کانال فیبر نوری اشاره دارد. اگرچه اتصال و عملکرد را افزایش می‌دهد، ممکن است به طور خاص برای ذخیره‌سازی تمام فلش مناسب نباشد، اما همچنان می‌تواند در محیط‌های ذخیره‌سازی و شبکه‌ای مختلف استفاده شود.

اساساً، AF UPG سازگاری با ذخیره‌سازی تمام فلش را تضمین می‌کند، در حالی که UPG اصطلاح گسترده‌تری برای ارتقاء SFP کانال فیبر نوری است. اگر با ذخیره‌سازی مبتنی بر فلش کار می‌کنید، نوع AF UPG احتمالاً انتخاب بهتری است.

تفاوت بین SFPهای BaseT UPG و SFPهای OPT UPG در فناوری شبکه و محیط فیزیکی آنها نهفته است:

  • SFPهای BaseT UPG : این SFPها برای اتصالات اترنت مبتنی بر مس طراحی شده‌اند. آنها معمولاً از کانکتورهای RJ45 پشتیبانی می‌کنند و برای شبکه‌سازی کوتاه‌مدت از طریق کابل‌های زوج سیم به هم تابیده استفاده می‌شوند. استانداردهای رایج شامل 1000BASE-T (اترنت گیگابیت روی مس) و 10GBASE-T (اترنت 10 گیگابیت روی مس) هستند.
  • SFPهای OPT UPG : این SFPها فرستنده-گیرنده نوری هستند، به این معنی که از کابل‌های فیبر نوری برای انتقال داده استفاده می‌کنند. آنها فیبر تک حالته و چند حالته را پشتیبانی می‌کنند و برای شبکه‌سازی پرسرعت و مسافت طولانی استفاده می‌شوند. استانداردهای رایج شامل 1000BASE-SX (فیبر برد کوتاه) و 1000BASE-LX (فیبر برد بلند) است.

اساساً، SFPهای BaseT برای اترنت مبتنی بر مس هستند، در حالی که SFPهای OPT برای شبکه‌سازی فیبر نوری هستند. اگر با اتصالات پرسرعت و مسافت طولانی کار می‌کنید، SFPهای OPT انتخاب بهتری خواهند بود. اگر به اترنت برد کوتاه و مقرون‌به‌صرفه نیاز دارید، SFPهای BaseT ایده‌آل هستند.

در سیستم‌های ذخیره‌سازی Dell EMC، FLD U می‌تواند به ارتقاء میدانی یا واحد استقرار میدانی اشاره داشته باشد که معمولاً مربوط به ارتقاء سخت‌افزار یا نرم‌افزار است که می‌تواند بدون نیاز به تعویض کامل سیستم، در محل اعمال شود.

لطفا به محتوای ما امتیاز بدهید
0 / 5 نتایج رأی گیری 5 تعداد رأی دهندگان 1

رتبه صفحه شما:

123